He(n)rrie in het land
Door: Henrike
Blijf op de hoogte en volg Dennis, Henrike en Ella
26 Februari 2010 | Thailand, Kanchanaburi
Na wekenlang lanterfanten (wat volgens weekblad Margriet overigens heel gezond is), was het afgelopen zondag ineens gedaan met onze rust. Henri Stoeten en zijn vrouw Jenny en dochters Linda en Heleen uit Hasselt kwamen ons namelijk vergezellen in Thailand. We hebben de familie opgehaald vanuit Bangkok en meteen was het dikke pret.
We hebben ontzettend veel leuke dingen gedaan en enorm veel lol gehad. Toen de familie gearriveerd was in Kanchanaburi zijn we meteen op de fiets gesprongen om de omgeving te verkennen. Een pittige opgave in de hitte van Thailand, maar zeker de moeite waard. De volgende dag hebben we de prachtige Erawan watervallen bezocht. Een waterval van 7 levels. Het was ongeveer 2 uur klimmen naar de top, maar we hebben het gered. Op de terugweg hebben we nog een hele groep spelende aapjes gezien, wat natuurlijk helemaal geweldig was. Vanaf de watervallen zijn we met de taxi naar het Nam Tok treinstation gebracht. Hier kan je met de trein over de rails die vroeger in de oorlog is aangelegd door de oorlogsgevangenen. We hadden besloten om de hele weg terug te gaan naar Kanchanaburi. Normaal gesproken zou dit een rit zijn van ruim twee uur, maar wij hebben er 3,5 uur over gedaan. Ja inderdaad, dit kan je natuurlijk verwachten als je de familie Stoeten bij je hebt. Twintig kilometer voor onze eindbestemming stopte onze trein, omdat we moesten wachten op de tegemoetkomende trein uit Bangkok. Uiteindelijk heeft het een uur geduurd voor we weer verder konden. Maar toen we net goed en wel weer onderweg waren, stopte de trein weer. Er bleek een technisch mankement te zijn. Gelukkig was dit snel weer opgelost en konden we weer verder, maar de trein haalde niet meer zijn maximum snelheid van 40 kilometer per uur. Toen we eindelijk over de beroemde River Kwai bridge reden was het al donker en konden we van de brug niet veel meer zien. Oververhit kwamen we terug bij ons guesthouse. Het was een lange vermoeiende dag, maar wel superleuk.
Dinsdag zijn we met spierpijn in de benen met de minibus naar Sangklaburi gegaan. Onderweg hebben we een stop gemaakt bij de Hellfire Pass en het bijbehorende oorlogsmuseum en bij de Hot springs. Hier hebben we eerst heerlijk gebadderd in de warm(heel hete)waterbron om daarna weer lekker af te koelen in de koude rivier die ernaast ligt. Toen we eenmaal in Sangklaburi waren aangekomen, was de familie meer dan verrast. We kunnen jullie erover vertellen en we kunnen jullie de foto’s laten zien, maar Sangklaburi is echt zo mooi dat moet je gewoon met eigen ogen gezien hebben. De familie Stoeten is het helemaal met ons eens. Drie uur lang hebben ze in de bus moeten zitten over kronkelende wegen, hobbel de bobbel, misselijkheid en overgeven, maar eenmaal daar waren ze dit meteen vergeten. Onze kamers hadden een prachtig uitzicht over het immens grote meer en het dorp aan de overkant. Echt ongelofelijk mooi.
In Sangklaburi hebben we een wandeling gemaakt over de langste houten brug van Thailand. Een constructie van houten palen, bamboestokken en houten planken. Echt een kunstwerk om te zien. Toen we eenmaal over de brug waren, kwamen we in een echt authentiek Thais dorp terecht. Allemaal huisjes van bamboe, loslopende kippen, honden, vrouwen met manden op hun hoofd. Echt fantastisch om te zien.
De volgende dag hadden we een druk programma. We hebben met een longtailboot een tocht gemaakt over het meer. De natuur onderweg was echt indrukwekkend mooi. We zouden met de boot naar een plek worden gebracht waar onze olifantentocht zou beginnen. Dit ging alleen niet helemaal goed. We waren echt bijna op onze bestemming, toen onze boot vast kwamen te zitten in de modder. We konden geen kant meer op. Daar zit je dan in de middle of nowhere. Gelukkig was er een ander bootje in de buurt. Het bootje was niet groot genoeg voor ons allemaal, dus moesten we in kleine groepjes overstappen, zodat deze boot ons naar de kant kon brengen. Eerst was de beurt aan Henri en nog twee andere mannen. Even leek het erop dat ook deze boot vast kwam te zitten, in de struiken welteverstaan. Henri ontpopte zich als een ware Tarzan en baande zich een weg door de struiken. De volgende hindernis was een steile modderhelling waar de mannen tegenop moesten klauteren. Dit verliep zonder problemen. De dames deden het beter en stonden binnen een mum van tijd aan wal. De heren waren wel zo vriendelijk om de dames een helpende hand te bieden bij de modderhelling. Toen we met z’n allen weer veilig aan wal waren, moesten we nog 100 meter lopen naar de plek waar onze geplande olifantentocht zou beginnen. Die 100 meter bleek nog een hele opgave te zijn. We moesten namelijk door een veld vol brandnetels en andere stekelplanten. Het begon al aardig op een echte survivaltocht de lijken. En we hadden de familie nog zo beloofd dat deze tour een ontpannen tour zou worden waarbij ze alleen maar moesten zitten en genieten. Gelukkig was dit met de olifantentocht wel het geval. Voordat we van start gingen, hebben we de olifanten bamboe gevoerd. Dit hebben ze ons in dank afgenomen want ze hebben zich braaf gedragen. Anderhalf uur zijn we door bossen, riviertjes en langs authentieke dorpjes gehobbeld. Echt prachtig. We hebben allemaal volop genoten van deze bijzondere tocht. Na een korte lunchpauze zijn we overgestapt op een bamboevlot. Een ervaring die de familie nooit zal vergeten. We waren net goed en wel onderweg toen de eerste stroomversnelling zich aandiende. En....PLONS...daar ging Jenny. “HAHAHA kijk Jenny gaat onderuit”. En...PLONS.....daar ging Henrike. En zo ging het nog een paar keer. Iedereen heeft de broek wel een keer nat gehad. Maar Henri en Jenny maakten het wel heel bont. Elke stroomversnelling gingen ze onderuit. Een paar keer zelfs koppie onder in de rivier. Het hoogtepunt was toch wel dat ze met vlot en al ondersteboven gingen. Helaas kunnen we jullie niet verblijden met video of fotobeelden van deze momenten, want onze camera’s waren veilig opgeborgen in een waterdichte ton. En dat was dus maar goed ook. Uitgeput kwamen we weer aan bij het olifantenkamp. Onze boot bleek weer uit de modder getrokken te zijn, maar lag nu een stuk verderop. Wij weer met z’n allen door het prikkelveld. Met schaafwondjes en de prikkels nog in de benen, kwamen we aan bij de boot. Dit keer was de helling nog wat steiler. Dennis was zo stoer om als eerste naar beneden te gaan. En...BLUB...BLUB...BLUB...daar zat Dennis, half in spagaat met een been weggezakt in de modder. Met de hulp van onze Tarzan Henri is Dennis weer losgekomen en konden we met z’n allen in de boot stappen om terug te varen naar ons guesthouse. Kan het nog gekker? Ja met de familie Stoeten in de buurt kan het niet gek genoeg zijn. Jullie zullen het vast niet geloven, maar toen onze stuurman de motor wilde starten, inderdaad....toen deed de motor het niet meer. De motor zat vol met blubber. Nadat onze stuurman de slangen met zijn mond had leeggezogen, kon de motor weer starten en konden we vertrekken. Jullie zullen begrijpen dat dit een dag was die voor altijd in ons geheugen gegrift zal staan. Ook onze stuurman zal deze dag nooit vergeten. Het was namelijk zijn eerste werkdag.
Dezelfde dag zijn we weer teruggegaan naar Kanchanaburi. Wij dames vonden dat we wel een Thaise massage verdiend hadden. Even de spieren weer los kneden. Wat heerlijk zeg, dat zouden we elke week moeten doen. De mannen vonden het allemaal wel prima en lieten hun spieren liever ontspannen door een lekker flesje bier naar binnen te laten vloeien.
Vandaag zijn we met de familie naar de bekendste drijvende markt van Thailand geweest. Met een longtailboot zijn we door de nauwe kanalen van Damnoen Saduak gevaren. Er passen hier net 2 bootjes naast elkaar. Toen we bij de drijvende markt aankwamen wisten we niet wat we zagen. Wat een drukte zeg, niet normaal meer. De markt lag vol met bootjes die vooral gevuld waren met toeristen. Hier was echt niks Thais meer aan. De verkoopwaar bestond uitsluitend uit souvenirs en fruit. Op een gegeven moment was het zo druk dat we echt geen kant meer op konden. We hebben de stuurman gevraag of hij de boot in z’n achteruit kon zetten, zodat we om de markt heen konden varen. Dit ging in ieder geval sneller dan vooruit. Niks voor ons zo’n drijvende markt. Maar goed, je moet alles een keer meegemaakt hebben.
Vanaf de drijvende markt hebben we de familie naar hun volgende bestemming gebracht. Een mooi resort in Dolphin Bay. Hier gaan ze de komende 4 dagen nog even heerlijk genieten van zon, zee en strand. Komende woensdag en donderdag zullen we ze dan nog treffen in Bangkok. En dan is het vrijdag weer tijd voor de familie om naar huis te gaan.
Dan hebben wij weer rust in Thailand, maar jullie he(n)rrie in Nederland!
Voor foto’s klik op de volgende link: http://picasaweb.google.nl/dennisenhenrike
We hebben ontzettend veel leuke dingen gedaan en enorm veel lol gehad. Toen de familie gearriveerd was in Kanchanaburi zijn we meteen op de fiets gesprongen om de omgeving te verkennen. Een pittige opgave in de hitte van Thailand, maar zeker de moeite waard. De volgende dag hebben we de prachtige Erawan watervallen bezocht. Een waterval van 7 levels. Het was ongeveer 2 uur klimmen naar de top, maar we hebben het gered. Op de terugweg hebben we nog een hele groep spelende aapjes gezien, wat natuurlijk helemaal geweldig was. Vanaf de watervallen zijn we met de taxi naar het Nam Tok treinstation gebracht. Hier kan je met de trein over de rails die vroeger in de oorlog is aangelegd door de oorlogsgevangenen. We hadden besloten om de hele weg terug te gaan naar Kanchanaburi. Normaal gesproken zou dit een rit zijn van ruim twee uur, maar wij hebben er 3,5 uur over gedaan. Ja inderdaad, dit kan je natuurlijk verwachten als je de familie Stoeten bij je hebt. Twintig kilometer voor onze eindbestemming stopte onze trein, omdat we moesten wachten op de tegemoetkomende trein uit Bangkok. Uiteindelijk heeft het een uur geduurd voor we weer verder konden. Maar toen we net goed en wel weer onderweg waren, stopte de trein weer. Er bleek een technisch mankement te zijn. Gelukkig was dit snel weer opgelost en konden we weer verder, maar de trein haalde niet meer zijn maximum snelheid van 40 kilometer per uur. Toen we eindelijk over de beroemde River Kwai bridge reden was het al donker en konden we van de brug niet veel meer zien. Oververhit kwamen we terug bij ons guesthouse. Het was een lange vermoeiende dag, maar wel superleuk.
Dinsdag zijn we met spierpijn in de benen met de minibus naar Sangklaburi gegaan. Onderweg hebben we een stop gemaakt bij de Hellfire Pass en het bijbehorende oorlogsmuseum en bij de Hot springs. Hier hebben we eerst heerlijk gebadderd in de warm(heel hete)waterbron om daarna weer lekker af te koelen in de koude rivier die ernaast ligt. Toen we eenmaal in Sangklaburi waren aangekomen, was de familie meer dan verrast. We kunnen jullie erover vertellen en we kunnen jullie de foto’s laten zien, maar Sangklaburi is echt zo mooi dat moet je gewoon met eigen ogen gezien hebben. De familie Stoeten is het helemaal met ons eens. Drie uur lang hebben ze in de bus moeten zitten over kronkelende wegen, hobbel de bobbel, misselijkheid en overgeven, maar eenmaal daar waren ze dit meteen vergeten. Onze kamers hadden een prachtig uitzicht over het immens grote meer en het dorp aan de overkant. Echt ongelofelijk mooi.
In Sangklaburi hebben we een wandeling gemaakt over de langste houten brug van Thailand. Een constructie van houten palen, bamboestokken en houten planken. Echt een kunstwerk om te zien. Toen we eenmaal over de brug waren, kwamen we in een echt authentiek Thais dorp terecht. Allemaal huisjes van bamboe, loslopende kippen, honden, vrouwen met manden op hun hoofd. Echt fantastisch om te zien.
De volgende dag hadden we een druk programma. We hebben met een longtailboot een tocht gemaakt over het meer. De natuur onderweg was echt indrukwekkend mooi. We zouden met de boot naar een plek worden gebracht waar onze olifantentocht zou beginnen. Dit ging alleen niet helemaal goed. We waren echt bijna op onze bestemming, toen onze boot vast kwamen te zitten in de modder. We konden geen kant meer op. Daar zit je dan in de middle of nowhere. Gelukkig was er een ander bootje in de buurt. Het bootje was niet groot genoeg voor ons allemaal, dus moesten we in kleine groepjes overstappen, zodat deze boot ons naar de kant kon brengen. Eerst was de beurt aan Henri en nog twee andere mannen. Even leek het erop dat ook deze boot vast kwam te zitten, in de struiken welteverstaan. Henri ontpopte zich als een ware Tarzan en baande zich een weg door de struiken. De volgende hindernis was een steile modderhelling waar de mannen tegenop moesten klauteren. Dit verliep zonder problemen. De dames deden het beter en stonden binnen een mum van tijd aan wal. De heren waren wel zo vriendelijk om de dames een helpende hand te bieden bij de modderhelling. Toen we met z’n allen weer veilig aan wal waren, moesten we nog 100 meter lopen naar de plek waar onze geplande olifantentocht zou beginnen. Die 100 meter bleek nog een hele opgave te zijn. We moesten namelijk door een veld vol brandnetels en andere stekelplanten. Het begon al aardig op een echte survivaltocht de lijken. En we hadden de familie nog zo beloofd dat deze tour een ontpannen tour zou worden waarbij ze alleen maar moesten zitten en genieten. Gelukkig was dit met de olifantentocht wel het geval. Voordat we van start gingen, hebben we de olifanten bamboe gevoerd. Dit hebben ze ons in dank afgenomen want ze hebben zich braaf gedragen. Anderhalf uur zijn we door bossen, riviertjes en langs authentieke dorpjes gehobbeld. Echt prachtig. We hebben allemaal volop genoten van deze bijzondere tocht. Na een korte lunchpauze zijn we overgestapt op een bamboevlot. Een ervaring die de familie nooit zal vergeten. We waren net goed en wel onderweg toen de eerste stroomversnelling zich aandiende. En....PLONS...daar ging Jenny. “HAHAHA kijk Jenny gaat onderuit”. En...PLONS.....daar ging Henrike. En zo ging het nog een paar keer. Iedereen heeft de broek wel een keer nat gehad. Maar Henri en Jenny maakten het wel heel bont. Elke stroomversnelling gingen ze onderuit. Een paar keer zelfs koppie onder in de rivier. Het hoogtepunt was toch wel dat ze met vlot en al ondersteboven gingen. Helaas kunnen we jullie niet verblijden met video of fotobeelden van deze momenten, want onze camera’s waren veilig opgeborgen in een waterdichte ton. En dat was dus maar goed ook. Uitgeput kwamen we weer aan bij het olifantenkamp. Onze boot bleek weer uit de modder getrokken te zijn, maar lag nu een stuk verderop. Wij weer met z’n allen door het prikkelveld. Met schaafwondjes en de prikkels nog in de benen, kwamen we aan bij de boot. Dit keer was de helling nog wat steiler. Dennis was zo stoer om als eerste naar beneden te gaan. En...BLUB...BLUB...BLUB...daar zat Dennis, half in spagaat met een been weggezakt in de modder. Met de hulp van onze Tarzan Henri is Dennis weer losgekomen en konden we met z’n allen in de boot stappen om terug te varen naar ons guesthouse. Kan het nog gekker? Ja met de familie Stoeten in de buurt kan het niet gek genoeg zijn. Jullie zullen het vast niet geloven, maar toen onze stuurman de motor wilde starten, inderdaad....toen deed de motor het niet meer. De motor zat vol met blubber. Nadat onze stuurman de slangen met zijn mond had leeggezogen, kon de motor weer starten en konden we vertrekken. Jullie zullen begrijpen dat dit een dag was die voor altijd in ons geheugen gegrift zal staan. Ook onze stuurman zal deze dag nooit vergeten. Het was namelijk zijn eerste werkdag.
Dezelfde dag zijn we weer teruggegaan naar Kanchanaburi. Wij dames vonden dat we wel een Thaise massage verdiend hadden. Even de spieren weer los kneden. Wat heerlijk zeg, dat zouden we elke week moeten doen. De mannen vonden het allemaal wel prima en lieten hun spieren liever ontspannen door een lekker flesje bier naar binnen te laten vloeien.
Vandaag zijn we met de familie naar de bekendste drijvende markt van Thailand geweest. Met een longtailboot zijn we door de nauwe kanalen van Damnoen Saduak gevaren. Er passen hier net 2 bootjes naast elkaar. Toen we bij de drijvende markt aankwamen wisten we niet wat we zagen. Wat een drukte zeg, niet normaal meer. De markt lag vol met bootjes die vooral gevuld waren met toeristen. Hier was echt niks Thais meer aan. De verkoopwaar bestond uitsluitend uit souvenirs en fruit. Op een gegeven moment was het zo druk dat we echt geen kant meer op konden. We hebben de stuurman gevraag of hij de boot in z’n achteruit kon zetten, zodat we om de markt heen konden varen. Dit ging in ieder geval sneller dan vooruit. Niks voor ons zo’n drijvende markt. Maar goed, je moet alles een keer meegemaakt hebben.
Vanaf de drijvende markt hebben we de familie naar hun volgende bestemming gebracht. Een mooi resort in Dolphin Bay. Hier gaan ze de komende 4 dagen nog even heerlijk genieten van zon, zee en strand. Komende woensdag en donderdag zullen we ze dan nog treffen in Bangkok. En dan is het vrijdag weer tijd voor de familie om naar huis te gaan.
Dan hebben wij weer rust in Thailand, maar jullie he(n)rrie in Nederland!
Voor foto’s klik op de volgende link: http://picasaweb.google.nl/dennisenhenrike
-
26 Februari 2010 - 15:53
Bets:
helemaal super, xx -
26 Februari 2010 - 16:40
Trudy:
Haha, leuk stukkie weer! En bovendien begin ik steeds meer te hopen dat tijdens het najaar van 2010 een bezoekje van mij ook werkelijkheid wordt... Tot in mei!! Xx -
26 Februari 2010 - 20:48
Ine:
heeeeey zussie en dennis,
vanmorgen op skipe moest ik al glimlachen om jullie verhalen, maar tijdens het lezen van `he(n)rrie` kon ik een harde lach niet meer onderdrukken.Wat een belevenissen! En... wat super om geen foto`s te hoeven kijken om de belevenissen voor me te zien. Ik kon het in gedachten nog helemaal meebeleven. Wij hebben het, met jullie, op al die mooie plekken in Thailand super gehad, dus we weten zeker dat `de Stoetens`, mede door jullie, ook een onvergetelijke vakantie beleven. Geniet over een paar dagen nog even van jullie Hasselter gezelschap en tot over 76 dagen in Hasselt! Ik tel de dagen af. Zus. -
26 Februari 2010 - 21:04
Charis:
Daag Oom En tante..
Wat een mooi verhaal,, En wat gezellig dat jullie het zo leuk daar hebben gehad met de familie Stoeten!! Nog eventjes en dan hoop ik dat het ook weer zo gezellig is in Hasselt met "jullie".. Dan kunnen jullie mij alle verhalen in het echt vertellen en dan zie ik vast veel meer foto's!! Heel veel plezier daar nog en ik lees snel weer een nieuw mooi verhaal!! Ik spreek jullie snel weer op hyves..
Dikke kus Charis -
27 Februari 2010 - 11:28
Erwin:
hey zus en zwager,wat een prachtig verhaal.zoveel leuke tochten gemaakt,jullie zullen wel bekaf zijn geweest, als stekelvarken.de week is wel goed bevallen.ik zie je. Gr.erwin -
27 Februari 2010 - 12:29
Dineke:
Hoi Dennis en Henrike, wat een mooi verhaal weer, en als ik die foto's zie verlang ik toch wel weer naar de warmte en de zon, want hier zijn we allemaal verkouden. heel veel groetjes uit Hellendoorn
gerard en dineke -
27 Februari 2010 - 19:56
Inge:
Heee Henrike en Dennis,
Zo te lezen beleven jullie daar nog steeds grote avonturen! Wat heb ik weer genoten van jullie verhaal....geweldig! Ik zag jou al in gedachten het water invallen Henrike. Ik heb me rot gelachen om dit leuke verhaal. Nou ik wacht weer op de volgende hoor! Het is leuker dan GTST, haha! Groetjes en veel liefs Inge -
28 Februari 2010 - 09:40
Anita:
We hebben weer lang moeten wachten op een nieuw verhaal, maar ook deze is weer de moeite waard.Wat een weertje is het bij jullie zeg, kan het me haast niet voorstellen als ik hier nu naar buiten kijk. 100% kans op regen vandaag.(en ze hebben gelijk)Voor het einde van de week geven ze weer vorst op, de winkels hangen vol met zomer kleding, dus je snapt....kleding crisis.
Ik denk dat we naar al deze kou, sneeuw, ijzel, waardoor een file infarct ontstond, wel toe zijn aan een welverdiende zomer.Maar goed ook die gaan jullie dan hier meemaken toch...
geniet nog even van 40 graden-zonnebrandcreme-aftersun-en bijna niets aan te hoeven, dan leg ik mijn coltrui weer boven op de stapel voor eind van de week.
Nog een fijne tijd en ik kijk nu alweer uit naar een nieuw verhaal.
groetjes, henri, anita en niels ter Wee.
-
28 Februari 2010 - 09:45
Richard:
Goed bezig, en ik zie het al allemaal helemaal voor me! Sanoek Maak! -
01 Maart 2010 - 19:49
Dennis Ouwe Buurman:
fijn om te zien dat alles goed gaat met jullie heb in ayhuttaya ook maar een laptop aangeschaft is mooi werk met skype ben inmiddels al weer 1 week thuis na rondreis thailand/laos/cambodja/ vietnam veel plezier nog in kanchanaburi als jullie daar nog zitten groet dennis jullie ouwe buurman uit de achterhoek -
02 Maart 2010 - 14:23
Chantal:
Klinkt allemaal weer behoorlijk fantastisch..
Mooie foto's hebben julli er op staan en wat zijn jullie lekker bruin!!!! Ik verlang ook wel weer naar de warmte. Gelukkig hebben we gisteren en vandaag het zonnetje weer veel zien schijnen, oké het is nog absoluut niet warm, 6 tot 8 graden, maar de zon maakt zo al veel goed!! Verder gaat hier alles goed, nog ff dan gaat Levi naar school. WHAAAAAAAAAAAA time flies.. Maar andere kant ook wel weer lekker! Spreek jullie gauw.
XX
Liefs Chantal -
06 Maart 2010 - 12:16
Karin Riezebosch-Palland:
Wat een avonturen hebben jullie toch beleefd met de familie Stoeten, echt grandioos. Heb ontzettend moeten lachen om het verhaal, zag het zo allemaal voor me gebeuren. Jullie kunnen nog even genieten van Thailand, heerlijk. Ik zit bij jullie in de buurt, nou ja, in Nepal. Dinsdag gaan we naar Tibet, vet cool.
Groetjes Karin -
08 Maart 2010 - 12:20
Herry:
Hi Henrike (& Dennis)
Jawel een bericht van Herry Paul. Je weet wel de “ouwe vent” van het Kadaster. Ik had al eerder jullie website willen bezoeken, maar dingen lopen zoals ze lopen. Kijk maar naar jullie planning.
Afgelopen zaterdag ( 6 maart) waren je kunstmoeder Inge, Hans en ik bij elkaar. We spraken vanzelfsprekend over de gezamenlijke bekenden, zo ook jij Henrike. Ja, ja uitsluitend positief. Vanaf de kennismaking tot het afscheid.
Het praten over jou was voor mij de aanleiding om jullie website te bezoeken. Ik lees de reisverslagen en dan ben ik stinkend en stinkend jaloers op jullie ondernemingslust en avonturen. Wel heb ik met Conny afgesproken als we binnen anderhalf jaar onze situatie niet kunnen veranderen, dan vertrekken we uit Nederland. Waar naar toe? Dat weten we nog niet definitief. Maar het zal zeker het gebied zijn waar jullie je voetsporen hebben achtergelaten. Ons vertrek zal dan ergens in 2012. Conny heeft dit moment geen werk, we zijn dan druk bezig met het bedenken en uitzoeken van mogelijkheden. In relatie daarmee, is het leuk om te melden, dat ik enkele van jouw studieboeken veel gebruik. Ik houd de boeken in “good shape” zoals ik ze van jou heb gekregen. Bijna als nieuw en ongelezen.
Volgens je kunstmoeder zien we elkaar ergens in de zomer. We praten dan bij!
Groet en het gaat jullie goed,
Herry
8 maart ’10
-
08 Maart 2010 - 12:21
Herry:
Hi Henrike (& Dennis)
Jawel een bericht van Herry Paul. Je weet wel de “ouwe vent” van het Kadaster. Ik had al eerder jullie website willen bezoeken, maar dingen lopen zoals ze lopen. Kijk maar naar jullie planning.
Afgelopen zaterdag ( 6 maart) waren je kunstmoeder Inge, Hans en ik bij elkaar. We spraken vanzelfsprekend over de gezamenlijke bekenden, zo ook jij Henrike. Ja, ja uitsluitend positief. Vanaf de kennismaking tot het afscheid.
Het praten over jou was voor mij de aanleiding om jullie website te bezoeken. Ik lees de reisverslagen en dan ben ik stinkend en stinkend jaloers op jullie ondernemingslust en avonturen. Wel heb ik met Conny afgesproken als we binnen anderhalf jaar onze situatie niet kunnen veranderen, dan vertrekken we uit Nederland. Waar naar toe? Dat weten we nog niet definitief. Maar het zal zeker het gebied zijn waar jullie je voetsporen hebben achtergelaten. Ons vertrek zal dan ergens in 2012. Conny heeft dit moment geen werk, we zijn dan druk bezig met het bedenken en uitzoeken van mogelijkheden. In relatie daarmee, is het leuk om te melden, dat ik enkele van jouw studieboeken veel gebruik. Ik houd de boeken in “good shape” zoals ik ze van jou heb gekregen. Bijna als nieuw en ongelezen.
Volgens je kunstmoeder zien we elkaar ergens in de zomer. We praten dan bij!
Groet en het gaat jullie goed,
Herry
8 maart ’10
-
08 Maart 2010 - 13:26
Herry:
Bij vergissing 2x op de knop "reactie plaatsen" geklikt. Maar goed, dan heb jij en Dennis ieder een eigen bericht -
08 Maart 2010 - 14:35
Karin Riezebosch-Palland:
Wat leuk dat jullie een berichtje terug hebben gedaan. Dikke vette shit, maar Tibet gaat niet door. De Chinezen hebben de grens gisteren dichtgegooid en dat blijft tot half april. Dat hebben wij weer, dus we hebben de plannen gewijzigd en vliegen overmorgen naar Bangkok. Jullie hebben vast heel veel goede tips voor ons, lijkt mij. We hebben 7 volle dagen. Laat het me even weten aub: karinpalland@hotmail.com
Groetjes Karin -
12 Maart 2010 - 22:05
Jan En Jannie:
Goedemorgen,
Hieperdepiep Hoeraaaa,
Weer een jaartje erbij!
Dennis,van harte gefeliciteerd met je verjaardag,(je komt er maar weer mooi van af zo)
Maar maak er samen met Henrike een hele fijne dag van.
Een hele dikke verjaardagskus.
Liefs Pa en Ma.
-
12 Maart 2010 - 22:07
Oma:
Dennis,
Ik moest je een kaartje sturen van oma voor je verjaardag,
maar dit gaat makkelijker.
Van harte gefeliciteerd.
groetjes Oma. -
12 Maart 2010 - 22:43
Henri En Jenny:
Beste Dennis en Henrike
Dennis van harte gefeliciteerd met je verjaardag, en vooral lekker samen genieten in de zon onder het genot van een koel drankje
Groetjes Henri en Jenny
-
13 Maart 2010 - 12:40
Ine En Tessel:
welgefeliciteerd, welgefeliciteerd, welgefelicitee-eerd, welgefeliciteerd.
Hieperdepiep...HOERA.
Tessel heeft hard gelachen om dit prachtige liedje dat we speciaal voor jou voor de laptop hebben gezongen. Dennis, van harte gefeliciteerd. -
13 Maart 2010 - 12:40
Ine En Tessel:
welgefeliciteerd, welgefeliciteerd, welgefelicitee-eerd, welgefeliciteerd.
Hieperdepiep...HOERA.
Tessel heeft hard gelachen om dit prachtige liedje dat we speciaal voor jou voor de laptop hebben gezongen. Dennis, van harte gefeliciteerd. -
13 Maart 2010 - 15:50
Ronald:
Hey Broer,
Van Harte Gefeliciteerd!! -
14 Maart 2010 - 17:59
Erwin:
hee Dennis. van harte gefeliciteerd. veel geluk en een goede gezondheid.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
