Van Azië naar Australië
Door: Henrike
Blijf op de hoogte en volg Dennis, Henrike en Ella
10 Februari 2019 | Australië, Merimbula
Australië, een droom van veel mensen en voor ons nu even de dagelijkse werkelijkheid. Voor Dennis is het de derde keer, voor mij de tweede keer en voor Ella de eerste keer (en vast niet de laatste).
Maar voor we hier aankwamen, bezochten we eerst het geweldige Singapore. Dit lijkt alweer zo lang geleden, wat kan ik hier over schrijven? In 2010 waren we ook al eens een paar dagen in Singapore. Toen moest alles lowbudget en sliepen we in een kamertje tussen de wasmachines. Slapeloze nachten en geen goede ervaring met Singapore. Ik wilde Singapore heel graag nog eens overdoen. Dit keer met een ruimer budget, dus we boekten een heerlijk luxe appartement in een goede wijk. Singapore is echt een hele leuke stad. Het is Zuid-Oost Azië, maar zo voelt het echt niet. De Singaporezen hebben een westerse leefstijl. Er is hier zoveel te doen. Het is een levendige stad met veel barretjes, restaurants en winkelcentra. Alleen het is er allemaal zo duur. We hebben ons 3 dagen prima vermaakt. Echte bijzondere bezienswaardigheden heeft de stad niet. Wel de meest prachtig aangelegde parken en speeltuinen. Voor Ella was het een speelparadijs. En alles is er zo ontzettend schoon en geordend, niet te geloven. Niet zo gek trouwens, want gooi je afval op de grond dan riskeer je een enorme boete of gevangenisstraf.
Ja Singapore was leuk, maar we hadden ook veel zin om naar Australië te gaan. Een spiksplinternieuwe Dreamliner bracht ons in 8,5 uur naar Sydney. En daar stonden we ineens aan de andere kant van de wereld, G’day Australia!
De eerste 11 dagen logeerde we in Sydney bij een gezin thuis. Een Russische vrouw en een Australische man met 2 lieve kinderen en 2 schattige hondjes.
Sydney is echt een fantastische stad. De stad heeft veel mooie stranden. De zee is hier wel heel ruig met enorme golven, dus zwemmen is niet echt te doen met Ella. Het is wel leuk om te kijken naar de surfers die zonder problemen de golven trotseren. Gelukkig zijn er op bijna elk strand wel rockpools te vinden waar je even rustig kan zwemmen.
Nee, we hebben ons geen dag verveeld in Sydney. Zwemmen, zandijsjes maken, elke dag picknicken, de stad verkennen. Heel relaxt allemaal. En het fijne is, we vallen hier niet meer zo op. Niemand die opkijkt als de familie Overkempe passeert.
In Sydney hebben we ook de Taronga Zoo bezocht. Voor Ella de eerste keer dat ze naar de dierentuin ging. Ik had verwacht dat ze enorm onder de indruk zou zijn van alle grote gevaarlijke dieren maar het interesseerde haar allemaal niet zoveel. Het meest onder de indruk was ze van de uil en van de kartonnen muts die ze na afloop mee naar huis kreeg.
Het meest gevaarlijke dier zagen wij overigens niet in de dierentuin, maar in ons huis in Sydney. Er liet zich daar even een klein spinnetje van het plafond naar beneden zakken. Bleek het een redback spider te zijn, de meest giftige spin van het land. Een beet van deze spin kan dodelijk zijn als je niet op tijd behandeld wordt. En het thuisfront was nog wel zo opgelucht dat we eindelijk in het ‘veilige’ Australië waren aangekomen.
Het huis in Sydney, ruilden we na 11 dagen in voor een camper met slechts 7 m2 leefruimte. Ik kan je vertellen dat dit best een pittige uitdaging is met z’n drieën. Al eerder reden Dennis en ik met een kleine camper door Nieuw-Zeeland, dus eenzelfde soort camper in Australië moest ook lukken. Een kindje erbij in, dat maakt toch niks uit? Op zich lukt het ook allemaal prima, alleen de avonden verlopen nogal regenachtig en fris. En dan is 7 m2 best klein. Maar, we houden de moed erin.
Zo anti-camping als ik normaal ben, hier loop ik in mijn nachtgoed zonder make-up de camping over (en soms blijft dat nachtgoed de hele dag aan en de make-up eraf). Ik douche me even snel en besef me dan dat ik een schone onderbroek vergeten ben, ach dan maar weer dezelfde aan. Moet kunnen, alle schaamte voorbij. Gelukkig hoeven we hier niet met een wc-rol de camping over, want die hangen hier gewoon.
Onze leukste kampeerervaring tot nu toe is het kamperen tussen de kangoeroes. Tientallen liepen er rond op de camping. Ze kwamen gewoon bij ons zitten. Ze waren zo gewend aan mensen, dat Ella ze zelfs kon aaien. Zo gaaf!
Nog 13 kampeerdagen te gaan en dan moeten we in Melbourne zijn om de camper weer in te leveren. Eigenlijk hadden we al veel verder op de route willen zijn en veel meer plekken willen bezoeken, maar we hebben onze planning iets aangepast. Met Ella is het niet te doen om elke dag om 10 uur (ja echt, 10 uur is de uitchecktijd) van de camping af te rijden en verder te gaan. We blijven nu zo’n 3 nachten op 1 plek, zodat er ook ruimte is om te genieten van het zwembad en de speeltuin op de camping. Ella blij, wij blij!
Sorry, nog even geen foto’s. WiFi is hier in Australië echt een drama. Ik doe mijn best om z.s.m wat leuke kiekjes te plaatsen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley